Szacuje się, że pół międzynarodowej fabrykacji ołowiu wykorzystywana jest właśnie do wytwarzania akumulatorów kwasowo-ołowiowych.
Po podłączeniu obciążenia kwas siarkowy wkracza w reakcję ze składnikami aktywnymi a nadto w aspekcie tegoż tworzy się woda jak również osadzający się na elektrodach siarczan ołowiu. Proces ten wprost przysparza się do zmniejszenia gęstości elektrolitu, a to rzutuje na wartość napięcia na elektrodach. W stanie pełnego naładowania napięcie na jednym ogniwie winno wynosić circa 2,1V, a gęstość elektrolitu 1,28 kg/dm3. Bezustannie akumulator składa się z 6 tych ogniw powiązanych szeregowo, co przynosi napięcie nominalne w stanie naładowania 12,6V. Wyrabiane mogą być akumulatory w konfiguracjach 6V i 24V.
Zwykły model akumulatora kwasowo-ołowiowego to tzw. akumulator kwasowy mokry. Nazwa ta wynika z powodu tegoż, iż elektrolit odnajdujący się pomiędzy płytami (elektrodami) może ciekłym. Wykorzystywany jest przede wszystkim w przewozie - większość wozów wyposażona jest właśnie w takiego rodzaju akumulatory.
Właściwością charakterystyczną tych ogniw jest fakt, iż by utrzymać je w niezłym stanie powinno się dokonywać okresowej obsługi. Polega ona w większości na uzupełnianiu elektrolitu, bowiem woda w nim zawarta po dłuższym czasie wyparowuje oraz negatywnie rzutuje to na parametry oraz żywotność akumulatora.
Tegoż rodzaju konstrukcje są wytrzymałe na przeładowanie - ładowanie następuje przy otwartych korkach, wobec tego nie zagraża wybuch i inne niepożądane efekty wywoływane wydzielaniem się gazów. Wykorzystywane przede wszystkim, jako jednostki rozruchowe dające duży prąd z początkiem pracy, by po chwili powrócić do nominalnej mocy. Akumulatory, w jakich jest bezpośredni dostęp do elektrolitu stają się przestarzałą technologią, która niedawno zastępowana zostaje przez tzw. akumulatory bezobsługowe.